وقتي روح تو در جهنم باشد و گرفتار رنج و فشار و تنهايي، چه فايده كه حتي اگر جسم تو در بهشت باشد. آنگاهي كه در حال مرگي و بيماري و ناتواني تو را در خود گرفته است همه گنج‌ها و ثروت‌هاي اين دنيا به چه كارت ميآيند؟ با وجود همه نعمت‌ها و راحتيها اگر قرار باشد تا ابد در زندان تنهايي خود محبوس شوي آيا اين راحتي غير از رنج كشيدن است؟
پس براي ادامه زندگي مهم‌ترين اتفاقي كه بايد برايت رخ دهد، نجات روح تو است. اين مهم‌تر از خواب و غذا و نفس كشيدن است. زيرا حتي اگر جسم بميرد و به خيال خود خلاص شود، روح سرگردان به رنج خود ادامه خواهد داد.
پس قبل از هر كاري نجات روح تو مهم‌تر است زيرا حيات حقيقي تو به آن وابسته است. رهاننده روحات را پيدا كن و نجاتدهندهات را بشناس زيرا نجات تو با او ممكن است. طبيب الهي را جستجو كن كه درمان تو با طبابت او ميسر ميشود. حال كه نجاتدهنده در اين نزديكيست و روح تو در زير آوار سهمگين اوهام گرفتار آمده با تمام روحات فرياد بزن و او را متوجه خود كن لكن به ياد داشته باش كه نجات حقيقي در خداوند است و تنها نجاتدهنده خداوند است. و اگر او خوانده شود پاسخ خواهد داد...
آرامش روحات را در حضور الهي تجربه كن بگذار دردها و رنجها و ناراحتيهايش در حضور الهي شفا يابد و تنهاييات با وجود او پايان پذيرد.
برگرفته از کتاب تعاليم حق (الاهيسم) ـ اثر ايليا «ميم»
انتشار اول در نشريه علوم باطني، شماره 4 و5
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر