در قسمت قبل به بعضي از فرضيه هاي عملي براي افزايش طول عمر اشاره كرديم. البته فرضيه هاي ديگري هم وجود دارد كه به وقتش سراغ اش مي رويم. بياييد حالا يك سوال ديگر را مطرح كنيم اصلاً چرا انسان پير و فرسوده مي شود؟ چگونه جسم انسان آماده ي مرگ طبيعي مي
شود؟ از راه هاي مختلفي مي توان به اين سوال جواب داد و براي پاسخ گويي به
آن، فرضيه ها يا حتي قوانين مختلفي را مي توان مبنا قرار داد. از تأثيرات
ارتعاشي و جريان تقديري گرفته تا عوامل ژنتيكي، توافقات روحي، ويژگي زماني،
ويژگي هاي نژادي و ده ها فرضيه ي ديگر. اما يكي از مسلم ترين مباني جواب به اين پرسش، كه از حالت فرضيه گذشته و به يك اصل علمي و تجربي مبدل شده، موضوع تغذيه است.
طبق
اين اصل، مهم ترين روش حفظ و تجديد جواني و جلوگيري از پيري (كند كردن آن)
و همچنين اساسي ترين روش پيشگيري از بيماري ها و افزايش مقاومت و توان
دفاعي بدن، تغذيه مي باشد. براي اين منظور، دانش تغذيه در اولين قدم، آنتي
اكسيدان ها را توصيه (اكيد) مي كند.
اما آنتي اكسيدانها چه هستند؟
وقتي
آهن در معرض هوا قرار مي گيرد چه اتفاقي برايش مي افتد؟ مي پوسد و
اصطلاحاً زنگ مي زند. باورتان مي شود ! بدن ما هم در مجاورت (دروني با) هوا
چيزي شبيه به اكسيد شدن برايش اتفاق مي افتد. بدن انسان در برخورد با بعضي
از ملكولهاي آزاد فرسوده شده و وضعيتي مشابه زنگ زدگي برايش بوجود مي آيد.
اين ملكول هاي مخرب همان « راديكال آزاد » معروف هستند كه محصول ضايعات
كاري سلول هاي بدن هستند. راديكال هاي آزاد يا به عبارتي عوامل اكسيداسيون
بدن، در برخورد با سلول هاي سالم، اخلال گري كرده و دست به تخريب مي زنند و
در نتيجه مانع از فعاليت طبيعي اجزاء بدن مي شوند. پيامد اين تخريب و
اخلال گري چيست؟ فرسوده شدن بدن
يا آنچه ما به آن پيري مي گوييم. تضعيف سيستم دفاعي و مقاومت بدن و
بنابراين افزايش آسيب پذيري در برابر انواع بيماري ها. از دست دادن شعور و
نشاط و به اصطلاح حال و وضع جواني. علاوه بر اين احتمالا يكي از تاثيرات
مستقيم راديكال هاي آزاد، ايجاد نوعي از اختلالات سلولي است كه مي تواند به
سرطان منجر شود.
راه
هاي مختلفي براي برخورد با راديكال هاي آزاد (كه آزادي ايشان به اسارت و
مرگ انسان منجر مي شود) توصيه شده است. اما ظاهراً معتبرترين راه عملي
مقابله با اين عوامل تخريب كننده جسم استفاده از مواد غذايي حاوي آنتي
اكسيدان، دشمنان راديكال آزاد يا به قولي راديكال خواران، است. آنتي
اكسيدان ها قادرند اكسيژن را كه از سوخت و ساز سلولها به جا مي ماند خنثي
كنند و به اين ترتيب از تخريب سلولها و بروز اختلافات سلولي جلوگيري
نمايند.
اما
آنتي اكسيدان ها و به عبارتي غذاهاي جواني كه بر ضد انواع بيماري ها و در
نتيجه پيري و فرسودگي عمل مي كنند، در كدام مواد غذايي وجود دارند؟
براي
پاسخ به اين سوال كتاب هاي زيادي نوشته شده و تاكنون تحقيقات دامنه داري
صورت گرفته و كماكان نيز اين تحقيقات در حال انجام است. هر از چند گاهي در
اخبار علمي مي شنويم كه دانشمندان متوجه شده اند فلان ماده حاوي آنتي
اكسيدان است يا دارويي با تركيب چند آنتي اكسيدان به بازار آمده. موادي كه
با اكسيد شدن مقابله مي كنند فراوانند اما از مهم ترين عناصر آنتي اكسيدان
مي توان به اسيد پانتوتنيك (ويتامين P)، كوآنزيم Q10، ويتامين A (در حالت بتاكاروتن)، ويتامين D و C و سلينوم اشاره كرد...
اما
به طور خلاصه مي توان گفت كه اغلب سبزي ها و ميوه ها حاوي مواد آنتي
اكسيدان هستند. در اين ميان، غالباً آن هايي كه معروف تر اند، حاوي مقادير
بيشتري از اين عناصر حياتي هستند.
خوب برگرديم به تحليل زندگي نوح (ع) و پدران او.
در
فرماني كه خداوند به نوح (ع) مي دهد اين موضوع را صريحاً به او مي فرمايد
كه آن ها بايد از انواع روئيدني ها (مانند غلات و سبزيجات) استفاده كنند.
خداوندي كه خداي پدران نوح و آدم (ع) هم بوده است به احتمال بسيار قوي چنين
توصيه اي را هم به آدم (ع ) و فرزندان او داشته است… به همين دليل عمر نوح
و پدران او بسيار طولاني بوده است اما در نسل هاي بعدي...
اين
به معناي اشباع شدن بدن از عوامل آنتي اكسيدان است. نتيجه اين تغذيه علاوه
بر كند شدن روند پيري و فرسودگي در نوح و فرزاندانش، افزايش مقاومت و قدرت
دفاعي بدن آن ها در برابر انواع بيماري ها، ميكرب ها و ويروس ها بوده است.
مخصوصاً عوامل بسيار كشنده ايي مانند قند و چربي خون، انواع سرطان و
بيماري هاي قلبي كه عامل بسياري از مرگ و مير هاي طبيعي در دنياي فعلي است…
سرطان
و بيماري هاي قلبي را كه مي شناسيد. وقتي رشد و تكثير ناگهاني و غير طبيعي
سلول هاي بدن كه به دزديدن و مصرف كردن غذاي سلول هاي مجاور منجر مي شود،
اتفاق بيفتد، شخص دچار سرطان شده. ممكن است سلول هاي سرطاني پاره شوند و
توليد زخم نمايند يا اينكه از طريق خون و كانال هاي لنف به ديگر قسمت هاي
بدن گسترش يابند...
مهم ترين عامل بيماري هاي قبلي هم انسداد عروق است كه اصلي ترين عامل آن تجمع و رسوب كلسترول مي باشد.
سبزي ها، غلات و ميوه ها علاوه بر آنتي اكسيدان ها داراي مواد ديگري هم هستند كه به صورت مضاعفي بر عليه كليه بيماري هاي مختلف عمل كرده، سيستم هورموني و عصبي بدن را در تعادل و هماهنگي كامل قرار داده و موجب سم زدايي از بدن مي شوند.
علاوه بر تأثير كلي و عمومي سبزي ها و ميوه ها، بعضي
از مواد غذايي خاص وجود دارند كه بصورت ويژه ايي بر عليه انواع بيماري ها و
عوامل مرگبار عمل مي كنند. مثلاً تعدادي از روئيدني ها تأثير مستقيمي بر
باز شدن عروق و جلوگيري از بيماري هاي قلبي دارد ؛ ماهي كه در دستور غذايي
خداوند به نوح (ع) هم آمده و
همچنين پرندگان از بهترين نوع گوشت محسوب مي شوند كه علاوه بر گوشت سفيد
بودن (كه بر خلاف گوشت قرمز سرشار از كلسترول، داراي كلسترول مخرب قابل
توجهي نيست) حاوي ده ها عنصر و ماده ي حياتي مي باشند كه از طريق تغذيه ي
وحشي و طبيعي به بدن آن ها وارد شده. يا ماهي كه روغن آن داراي امگا 3 مي
باشد و امگا 3 مي تواند مانعي جدي در برابر سكته هاي قلبي باشد.1
بنابراين تا اينجا نتيجه مي گيريم كه :
نوح
(ع) و پدران او با توجه به رژيم «سبزي، غلات، ميوه و گوشت آبزيان و
پرندگان» از انواع آنتي اكسيدان ها، انواع ويتامين ها و مواد معدني،
پروتئين ها و اسيد آمينه هاي فوق العاده و انواعي از مواد حياتي ديگر كه
موجب طول عمر، سلامتي و تجديد جواني است استفاده كرده اند و بنابراين علاوه
بر بيمه شدن در برابر بيماري ها و عوامل مرگبار مختلف، فرآيند پير شدن و
فرسودگي را به شدت كند كرده و بلكه به تأخير مي انداختند.
پریا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر